ΑΕΚ ΕΣΥ ΑΝΟΙΞΕΣ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ

«Ο θεός της Ελλάδας, ο θεός της ΑΕΚ είναι μαζί μας, έλα Αμερικάνε, έλα Τρόντζο, έλα Ζούπα..»

«Η ανάσταση του ελληνικού αθλητισμού. Η μεγάλη ΑΕΚ,η ονειρώδης ΑΕΚ κερδίζει το Κύπελλο της Ευρώπης. Γιώργο μου (προς τον Αμερικάνο) τους σκίσαμε, το πήραμε..»

Βασίλης Γεωργίου

4 Απριλίου 1968 το σκοτεινό Παναθηναϊκό στάδιο φωτίζεται από χιλιάδες κεριά. Οι 80.000 θεατές όρθιοι ένα λεπτό πριν το τελευταίο σφύριγμα, περιμένουν να πανηγυρίσουν, όλα έδειχναν πως η ΑΕΚ θα γινόταν Κυπελλούχος Ευρώπης στο μπάσκετ. Πράγματι, το ταμπλό δείχνει 89-82, η ΑΕΚ μόλις είχε νικήσει τη Σλάβια Πράγας. Ο αρχηγός της ομάδας Γιώργος Αμερικάνος με δάκρυα στα μάτια και το κύπελλο αγκαλιά κάνει τον γύρο του θριάμβου και το στάδιο βουίζει από τις φωνές των Ελλήνων.

«Ήμασταν 100% ερασιτέχνες όλοι, Έλληνες και με μοναδικό Αμερικάνο τον Γιώργο, ενώ αντιμετωπίζαμε επαγγελματικές ομάδες, με ξένους παίκτες στη σύνθεση τους. Η Σλάβια ενδεχομένως να  μας υποτίμησε, να μας είχαν σίγουρους και για αυτό δέχθηκαν να γίνει στην Αθήνα ο τελικός». Θυμάται ο Νίκος Νεσιάδης, ο «μικρός» εκείνης της ομάδας.

Για πρώτη φορά μια ελληνική ομάδα κερδίζει ευρωπαϊκό τίτλο και για πρώτη φορά συγκεντρώθηκαν 80.000 θεατές. Πράγμα που θεωρήθηκε ρεκόρ για τα παγκόσμια αθλητικά δεδομένα. Το γεγονός γράφτηκε στα βιβλίο Γκίνες.

Τα πρώτα βήματα

Αρχές του 1960 ο Πανελλήνιος και ο Τρίτωνας έχουν παραχωρήσει την θέση τους στην ΑΕΚ, η οποία έχει μαζέψει όλα τα νέα ταλέντα και θεωρείται φαβορί. Τότε δεν υπήρχαν κλειστά γήπεδα, ήταν ανοικτά με τσιμεντένιο δάπεδο, η έδρα και ο ναός τους ήταν το Παναθηναϊκό στάδιο. Ο Γιώργος Αμερικάνος, ο Γιώργος Τρόντζος,  “ο γιατρός” Χρήστος Ζούπας, το “πουλί” Στέλιος Βασιλειάδης, ο “γίγαντας” Αίας Λαρεντζάκης, ο Πέτρος Πετράκης, ο Δημητριάδης, ο Λάκης Τσάβας και ο Νίκος Νεσιάδης, είχαν ξεκινήσει ήδη την πορεία για την κορυφή της Ευρώπης, όταν δύο χρόνια πριν (1966), είχαν έρθει 4^οι στην ίδια διοργάνωση. Μέλος της ομάδας ο Γιώργος Μόσχος, ο μικροκαμωμένος πλέι μέικερ, που μπήκε στην ομάδα το 1962. Έως το 1966 κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα. Χτυπημένος από τον καρκίνο, έχασε την μάχη με την ζωή στα 29 του χρόνια, τον Δεκέμβριο του ΄66.

Η ΑΕΚ στον τελικό

Το 1968 κι έπειτα από την ιστορική ραβέρσα του Τρόντζου επί της Ίνις Βαρέζε στον ημιτελικό, έστειλε την ΑΕΚ στον τελικό. Αντίπαλος, η Σλάβια μία υπερδύναμη με παίκτες στην μικτή Ευρώπης. Μοναδικά πολεμοφόδια της Ένωσης, ο κόσμος και η υπόσχεση νίκης στον εκλιπόντα Γιώργο Μόσχο. Η σύνθεση της ομάδας αποτελούνταν από τους Γιώργο Αμερικάνο, Γιώργο Τρόντζο, Χρήστο Ζούπα, Στέλιο Βασιλειάδη, Αία Λαρεντζάκη, Αντώνη Χρηστέα και Λάκη Τσαβά. Στο πρώτο ημίχρονο η ΑΕΚ προηγήθηκε με 47-38, αλλά η Σλάβια στο δεύτερο μέρος μείωσε με 57-56 και λίγο αργότερα προηγήθηκε με 58-60. Η ΑΕΚ χάρις στον Αμερικάνο πήρε προβάδισμα με 60-54 στο 32΄και το διατήρησε έως τέλους.

Η “Βέμπο”  του ελληνικού μπάσκετ

Αξίζει να σημειώσουμε, πως ορόσημο εκείνης της νίκης είναι το πάθος και η γλαφυρότητα της περιγραφής του τελικού από τον ραδιοφωνικό σπήκερ Βασίλη Γεωργίου.  Οι παίκτες των άκουγαν κι έπαιρναν δύναμη, έτσι και του δόθηκε το παρατσούκλι “Βέμπο”.

Το Αθλόραμα θυμάται, γιορτάζει την επέτειο των 49 χρόνων και χειροκροτεί εκείνους τους αθλητές, που από το τίποτα και με κανένα εφόδιο αθλητικό, έκαναν το όνειρο πραγματικότητα κι ένωσαν ένα έθνος ανεξαρτήτου οπαδικού πιστεύω. Ας παραδειγματιστούμε και εμείς οι “σύγχρονοι” κι ας ακολουθήσουμε τα χνάρια τους. Γιατί ο αθλητισμός δεν έχει όνομα, χρώμα ή θύρες, ενώνει, δε διασπά.

Πέγκυ Παρίση

peggyparisi@outlook.com