Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΑΘΛΟΥΝΤΑΙ

γράφει ο Δημήτρης Παρίσης

Ο κόσμος είναι γεμάτος από ευτυχισμένους ανθρώπους που ασχολούνται με τον αθλητισμό, μολονότι γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ πρωταθλητές ή επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Και τούτο, διότι έχουν συνειδητοποιήσει μέχρι πιο σημείο είναι σε θέση να φτάσουν. Έχουν αυτογνωσία και είναι χαλαροί και το απολαμβάνουν.

Τάσος Τριανταφύλλου "Τι πρέπει να ξέρουν οι γονείς"

"Τα παιδιά στο σύνολο τους έρχονται στο γήπεδο διότι βλέπουν ως παιχνίδι το ποδόσφαιρο και την ευκαιρία να κάνουν φίλους ή επειδή ζηλεύουν τους συμμαθητές τους στο σχολείο, που είναι σε κάποια ακαδημία. Οι γονείς λοιπόν που αποφασίζουν να φέρουν τα παιδιά τους πρέπει πρώτα από όλα να ψάξουν προπονητή και αν τον εγκρίνουν να τον αφήσουν να κάνει τη δουλειά του, εμπιστεύοντάς τον, ως τον μόνο ειδικό.





Μετά η συμπεριφορά τους προς το παιδί τους να 'ναι υποστηρικτική κι όχι κριτική. Να τους συμπαραστέκονται σε αποτυχία και να του δίνουν να καταλάβει ότι βρίσκεται στον σύλλογο επειδή του αρέσει κι ότι κάθε αγώνας έχει τρία αποτελέσματα. Να πιστέψει ότι η εξέλιξη του βασίζεται ακριβώς στις άσχημες στιγμές, γιατί αυτές πρέπει να αναλύει κι έτσι θα βλέπει τι έφταιξε. Από τα λάθη του θα μαθαίνει.


Επίσης οι γονείς όπως συμπεριφέρονται στο παιδί τους, πρέπει να έχουν την ίδια στάση και με τους συμπαίκτες του, διότι το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό άθλημα και στηρίζεται στον αλληλοσεβασμό των παιδιών. Βασικό, όταν δουν κάτι που δεν στέκει να απευθύνονται πάντα στον προπονητή. Επίσης μεγάλη σημασία και βάρος πρέπει να δίνουν στη σωστή διατροφή του παιδιού, σε συνεννόηση πάντα με διατροφολόγο.  Να ξέρουν ότι ο ύπνος και το χαλαρό κλίμα μέσα στο σπίτι και ειδικά πριν από τον αγώνα, βοηθάει πολύ. Θα πρέπει να καταλάβουν οι γονείς ότι από τη στιγμή που τα παιδιά τους είναι στις ακαδημίες χρειάζεται υπομονή και η υπομονή σε αυτό το επίπεδο είναι αρετή και δείχνει παιδεία-αγωγή. 

Σημαντικό είναι, η διαχείριση που πρέπει να κάνουν στο ψυχολογικό κομμάτι του παιδιού. Αν για οποιοδήποτε λόγο το παιδί παραπονιέται ότι αδικείται γιατί δεν πολυχρησιμοποιείται, νιώθει ότι ο προπονητής προτιμά να παίζουν άμπαλοι κι όχι αυτός, οφείλουν να το συμβουλεύσουν ότι με την υπομονή του και με τη δουλειά στις προπονήσεις, θα αναγκάσει τον προπονητή του να αναθεωρήσει.


Και τέλος το σημαντικότερο, ποτέ και για κανένα λόγο δεν πρέπει οι γονείς να εμπλακούν σε φασαρία και ξυλοδαρμό στην κερκίδα. Διότι το παιδί που είναι στο γήπεδο και βλέπει τους γονείς του να τσακώνονται, σκεφτείτε τι γίνεται στον εσωτερικό του κόσμο".

Όταν μιλάμε για ακαδημίες ένα όνομα έρχεται αμέσως στο μυαλό μας, Τάσος Τριανταφύλλου. Ότι να πεις για αυτόν τον τεχνικό είναι επικίνδυνο να μειώσεις το όνομα του. Μόνο που ασχολείται τόσα πολλά χρόνια με μικρά παιδιά έως και την προεφηβεία τους, δείχνει ότι είναι παιδαγωγός-δάσκαλος και περισσότερο πατέρας, πέρα από προπονητής. Τους δίνει τις βάσεις που πρέπει να έχουν όταν θα έρθουν στην εφηβεία, όπου εκεί διαμορφώνονται χαρακτήρες. Ο Τάσος είναι συνώνυμο της συστηματικής δουλειάς, της υπομονετικής εργασίας και της άοκνης φροντίδας.

Διπλωματούχος προπονητής επιπέδου UEFA A.
Μέλος του συνδέσμου προπονητών Ανατολικής Αττικής με 20ετή ενασχόληση  στις ακαδημίες του ΠΑΟ Καλυβίων.

Δημήτρης Παρίσης

dimitrisparisis@hotmail.com