ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ

γράφει ο Δημήτρης Παρίσης

Ο κάθε προπονητής έχει να αντιμετωπίσει ένα τετράπτυχο, που κάθε πτυχή του έχει διαφορετικά κριτήρια αποδοχής για τον προπονητή.

α) Ο "τύπος" για να είσαι δημοσιογραφικός πρέπει να μπλαμπλάρεις, κάτι που είναι βλαπτικό πολλάκις για το συμφέρον της ομάδας

β) Ο "οπαδός" ο κόσμος θέλει τον προπονητή του οπαδό. Ένας προπονητής-οπαδός όμως, αποκλείεται εξορισμού από τις περισσότερες ομάδες που δεν είναι οπαδός τους.

γ) Οι παίκτες θέλουν τον προπονητή τους κολιτάρι, δικό τους άνθρωπο. Αν συμβεί αυτό, τότε δύσκολα θα κάνει τη δουλειά του.

δ) Διοίκηση, τελικά πίσω από όλα μετράει τι θέλει και απαιτεί η διοίκηση. Διότι αυτή πληρώνει και ξέρει καλύτερα από τον καθένα το συμφέρον της ομάδος.

Το ιδεώδες είναι ο τεχνικός, να τα έχει καλά με όλους. Αυτό όμως στην πράξη φαντάζει αδύνατο.
Ας δούμε τώρα πως βλέπει τον ιδανικό προπονητή ο πρόεδρος των προπονητών Ανατολικής Αττικής Πέτρος Τσιγκούλης, με το πλούσιο βιογραφικό, με τον ανεπτυγμένο ποδοσφαιρικό αισθητήριο και το έμπειρο μάτι του.

ΠΕΤΡΟΣ ΤΣΙΓΚΟΥΛΗΣ "Ο ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ"

Ο Προπονητής κατά τη γνώμη μου πρέπει να διαθέτει:

       Γνώση του αντικειμένου του, δηλαδή πρωταρχικά της προπόνησης

Γνώση οργάνωσης της ομάδας

Να είναι παιδαγωγός

Να εμπνέει

Να αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο όλους τους παίκτες

Να τους βελτιώνει σαν αθλητές

Να έχει ισχυρή προσωπικότητα

Να μπορεί να ακούει

      Να εκπέμπει ηρεμία

      Να έχει «καλά αποδυτήρια»

      Να είναι επικοινωνιακός όσο χρειάζεται

      Να ανεβάζει το κύρος της ομάδας

      Να έχει σωστή επαφή με τον τύπο

      Να μην τα παρατάει ποτέ

Να παίρνει αποφάσεις και ρίσκο όπου χρειάζεται

Να συνεργάζεται σωστά με το Δ.Σ της ομάδας

Να εργάζεται σε βάθος, αξιοποιώντας τις ακαδημίες της ομάδας

Να έχει όραμα-πρόγραμμα-υπομονή-επιμονή-αποτελεσματικότητα

Ξεκινώντας λοιπόν από το πρώτο, ο προπονητής πρέπει να έχει γνώση της προπονητικής, να ξέρει να σχεδιάζει την προπόνηση σύμφωνα με τις ανάγκες της ομάδας και των παικτών, ακόμα και σε ιδιαίτερες προσωπικές απαιτήσεις και ανάγκες του αθλητή. Έτσι μπορεί να συνεργάζεται άνετα με τους συνεργάτες του, τον εργοφυσιολόγο, τον γιατρό της ομάδας κ.ο.κ, μ ε στόχο φυσικά, την καλύτερη απόδοση των αθλητών της ομάδας του.

Πρέπει να γνωρίζει πώς να οργανώνει μια ομάδα, σε θέματα που βοηθούν τη λειτουργία της ομάδας: Επιλογή παικτών, επιλογή συνεργατών, επιλογή προπονητικού κέντρου, προετοιμασία κ.τ.λ

Να είναι παιδαγωγός, γιατί έχει να ασχοληθεί με παιδιά που έχουν ανάγκη από σωστή συμπεριφορά, από σωστή μεθοδολογία, σωστή ανάλυση και επεξήγηση και το βασικότερο να γνωρίζει από ψυχολογία.

Φυσικά πρέπει να εμπνέει με τις γνώσεις του, την προσωπικότητα του, την τήρηση των αρχών και την επίτευξη στόχων.

Πρέπει να μπορεί να παίρνει από κάθε παίκτη του το 100% , αν γίνεται και να μπορεί να τους αξιοποιεί όσο γίνεται πιο πολύ.

Πρέπει να ξέρει τον τρόπο να τους βελτιώσει, με σωστό πρόγραμμα, αξιοποιώντας όλες τις δυνατότητες του αθλητή του και πάντα με τη σωστή μέθοδο.

Η προσωπικότητα του πρέπει να είναι πολύ ισχυρή και να μην λυγίζει ούτε στην ήττα, ούτε σε μια κακοπροαίρετη κριτική. Να είναι  πάντα σίγουρος για τη δουλεία του και να το περνάει και στους άλλους συντελεστές της ομάδας.

Παρ΄ όλα αυτά δεν πρέπει να είναι εγωιστής και να ακούει ότι μπορεί να τον βοηθήσει και να μπορεί να το κάνει κτήμα του, αφού βεβαιωθεί για τη χρησιμότητα , φυσικά πάντα με δική του ευθύνη.

Να μην πανικοβάλλεται στις δύσκολες καταστάσεις διατηρώντας πάντα την ηρεμία του, μία ηρεμία που θα στηρίζεται ση γνώση με σίγουρα βήματα.

Τα αποδυτήρια της ομάδας είναι μεγάλη υπόθεση. Να υπάρχει αλληλοσεβασμός , οικογενειακό κλίμα, ενότητα, κοινή σκέψη, πίστη, σεβασμός στον αντίπαλο, σεβασμός στο κύρος και την εικόνα της ομάδας, πειθαρχία, αυτοπειθαρχία και ιεραρχικότητα.

Να μην είναι κλειστός, όπου χρειάζεται να έχει σωστή επικοινωνία με τους συντελεστές του αθλήματος: Δ.Σ, ένωση, διαιτητές, τύπος, αντίπαλες ομάδες κ.λ.π

Με την εικόνα του πρέπει να ανεβάζει το κύρος της ομάδας, να μην διαμαρτύρεται και προσπαθεί αλλού να βρει τι φταίει ή να τα ρίχνει εύκολα σε τρίτους. Να δέχεται την ήττα και να μπορεί ακόμα και αυτή να την αξιοποιήσει προς όφελος της ομάδας.

Η επαφή με τον τύπο είναι μέσα στις υποχρεώσεις του και πρέπει να είναι οι καλύτερες και οι σωστότερες.

Να μην τα παρατάει ποτέ, ειδικά σε δύσκολες καταστάσεις πρέπει να αναλαμβάνει την ευθύνη, να μπαίνει μπροστά και να στηρίζει τις επιλογές του και τους παίκτες του.

Να μπορεί να παίρνει απόφαση, χωρίς να χάνει την ψυχραιμία του και να παίρνει ρίσκο, όπου αυτό έχει λογική για να μπορεί να βγει.

Να είναι συνεργάσιμος με το  Δ.Σ και να μπορεί με την διορατικότητα και την εμπειρία του να προλαμβάνει καταστάσεις, για να μην διαταράσσεται η λειτουργία και η ηρεμία της ομάδας.

Να παρακολουθεί τις ακαδημίες της ομάδας και να γνωρίζει τι έρχεται από το βάθος, να το αξιοποιεί όσο γίνεται πιο σωστά την κατάλληλη χρονική περίοδο.

Όλα αυτά δεν μπορούν να είναι αποδοτικά, αν δεν έχει όραμα, αν δεν έχει πρόγραμμα για να μπορεί να το αλλάζει όταν πρέπει, να έχει την απαραίτητη υπομονή και την επιμονή που χρειάζεται  και φυσικά να φέρνει νίκες ή ορατά αποτελέσματα, που να τα βλέπουν και να τα αναγνωρίζουν ακόμα και οι πιο κακοθελητές.

Σαν επίλογο θα επαναλάμβανα: ΓΝΩΣΗ-ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ-ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

 ΠΕΤΡΟΣ ΤΣΙΓΚΟΥΛΗΣ: Ο ΔΙΑΣΩΣΤΗΣ

Δεν υπάρχει ίσως άλλος προπονητής πιο αδικημένος από τον Πέτρο Τσιγκούλη, γνωρίζοντας την πορεία του στο ποδόσφαιρο. Αν ο Πέτρος δεν ήταν Έλληνας, σίγουρα θα ήταν τεχνικός σε επαγγελματικές ομάδες. Είναι στο αστέρι του να καλείται να βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά (σώζοντας κατηγορία σε ομάδες), αλλά και ο προπονητής των ανόδων. Δεν είναι τυχαίο ότι για δύο συνεχόμενες χρονιές 2015-16 έχει προταθεί από τους συναδέλφους του ως ο καλύτερος προπονητής της χρονιάς. Είναι τιμή για το Αθλόραμα, που ανταποκρίθηκε με μεγάλη προθυμία στο αίτημα μας, να μας δώσει τον ορισμό του ιδανικού προπονητή.

Δημήτρης Παρίσης

dimitrisparisis@hotmail.com