Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2018

ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ





Στα γήπεδα που γυρνάω γίνομαι αποδέκτης αρκετής γκρίνιας, που έχει να κάνει με την επικρατούσα κατάσταση εντός των αγωνιστικών γραμμών.

-Α, ρε με το χόρτο θα κεντάγαμε.

-Μπάλα είναι αυτή; κ.ο.κ

Σε όλα αυτά βάζω έναν κοινό παρονομαστή. Τη ζήλια και τη νοσταλγία. Όλοι κατά βάθος δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι λόγω ηλικίας μπήκαμε στην εφεδρεία. Πάψαμε να είμαστε παιδιά. Γιατί αυτό συμβαίνει. Το παιχνίδι είναι προνόμιο των παιδιών.

Θυμάμαι σχολάγαμε από το σχολείο και πετούσαμε την σάκα όπου να ΄ναι "τη ρημάδα" και βουρ για την αλάνα. Βάζαμε δύο πέτρες για τέρμα και παίζαμε μπάλα, αγορασμένη ρεφενέ. Παίζαμε ώσπου νύχτωνε και τότε αντί για το τελευταίο τριπλό σφύριγμα του ρέφερι, ακουγόταν η φωνή της μάνας.

-Δημήτρη, πότε θα διαβάσεις; Νύχτωσε, α ρε και σε πιάσω θα σου βγάλω τα αφτιά.

Και παίρναμε τον "δρόμο της υπακοής". Τι κακοτράχαλος δρόμος κι αυτός παρεμπιπτόντως και βουρ για το τσαρδί.

Αχ αυτά τα παιδικά χρόνια, παίζαμε για να παίζουμε. Δεν προσπαθούσαμε να αποδείξουμε τίποτα και σε κανέναν. Έτσι απλά. Πέφταμε, γελάγαμε, δακρύζαμε και σηκωνόμαστε, τόσο εύκολα. Τώρα βλέπω το γήπεδο και λέω να την κάνω, να βάλω σορτσάκι και να παίξω μπάλα, όσο μπορώ, μόνο να παίξω. Να ξανά γίνω πιτσιρίκι.

Και τότε ακούω ξανά την φωνή, αυτή τη φορά της γυναίκας μου,

-Που θα πας μωρέ με σαράντα πίεση; Εκατόν είκοσι κυβικά, θέλεις να πέσεις και να γεμίσει το γήπεδο κρέας;

Κι έτσι τώρα πλέον ανεβαίνω αντί να κατέβω τον δρόμο της "υπακοής". Αχ αυτές οι γυναίκες να μη σε αφήνουν να παλιμπαιδίσεις. Ακόμα και η μπάλα θηλυκό είναι κι αυτή, δεν σου επιτρέπει να την "λακτίσεις".

Έτσι κι εγώ κλωτσάω από άχτι ένα άδειο μπουκάλι νερού κι ένα νεράντζι που έπεσε στον δρόμο. Εγώ πάντως μια φορά σούταρα, να σουτάριζε έτσι και το σέντερ φορ της ομάδας μου της κουρέλας τι καλά που θα ήτανε. Θα γελάγαμε κι εμείς που έχουμε μία τριακονταετία να γελάσουμε, από τότε που έπεσε το βρακί της γιαγιάς μου από το μπαλκόνι και σκέπασε το μίνι κουπεράκι που ήταν παρκαρισμένο από κάτω.

Δημήτρης Παρίσης
dimitrisparisis@hotmailcom

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου