ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ

 

ΚΥΡΙΩΣ ΠΙΑΤΟ (Ο ΛΕΚΕΣ)

Σε δημόσια υπηρεσία.

Είμαστε τρεις στην ουρά. Πρώτος, ένα γεροντάκι, πρέπει να μου ρίχνει κάποιες μέρες. Δεύτερος, ένα παιδί, σαρανταπέντε χρόνων πάνω κάτω. Τρίτος, είμαι εγώ.

Η πόρτα του γραφείου είναι ανοιχτή, βλέπουμε και ακούμε τα πάντα. Μπαίνει το γεροντάκι και λέει,

-Καλημέρα σας, δεν ξέρω αν είμαι στον σωστό τομέα, για την υπόθεση μου. 

Τότε τινάζεται σαν ελατήριο ο υπάλληλος και με έντονο ύφος, του απαντάει,

-Τι το πέρασες εδώ; (Ανεπίτρεπτος ενικός). Εγώ είμαι ανώτερος υπάλληλος και δεν είμαι κλητήρας, ούτε γραφείο πληροφοριών. Άντε όλοι οι άσχετοι σήμερα που μαζευτήκατε.

Το γεροντάκι έχει μαζευτεί και ήδη έχει πάρει στροφή για να φύγει. Τότε, το παιδί που είναι μπροστά μου, επεμβαίνει.

-Με συγχωρείτε κύριε, λέει στον υπάλληλο.

-Ποιος είσαι εσύ τώρα;

-Πέλος Σκαρπέλος, δημοσιογράφος και είμαι μαζί με τον κύριο.

-Δημοσιογράφος; Και είστε μαζί με τον κύριο; (Πληθυντικός αν το προσέξατε). Γιατί δεν το είπατε; Για να δω το χαρτί σας. Α, μάλιστα, ναι εδώ είναι το σωστό μέρος. Μια υπογραφή και σφραγίδα θέλετε και είστε οκ. Ορίστε.

Φεύγοντας το γεροντάκι, πιάνει από το μπράτσο τον δημοσιογράφο και του ψυθιρίζει.

-Να σε έχει καλά ο Θεός. 

Βλέποντας όλα αυτά, σκέφτηκα. Πόσο μπούλινγκ. έχει φάει όταν ήταν μικρός αυτός ο υπάλληλος και τώρα που πήρε μία θέση (καρέκλα) και το παίζει Θεός, όταν βλέπει ότι τον παίρνει η κατάσταση. Κρίμα που ο Παπαεμανουήλ του ΠΑΟ έχει κρεμάσει τα παπούτσια του, θα του ΄ριχνε σουτ και θα τον έβαζε γκολ στη Λεωφόρο. Αυτός... ο λειτουργός είναι λεκές για το δημόσιο. 

Υ.Γ αύριο θα σας προσφέρουμε το τρίτο πιάτο, το επιδόρπιο για να ολοκληρώσουμε το μενού.

Δημήτρης Παρίσης

dimitrisparisis@hotmail.com

www.facebook.com/Αθλόραμα-1700213963607105