Οι Παίδες της Δόξας Άνοιξης πήραν την κούπα νικώντας στον τελικό τον Θησέα Ν. Μάκρης. Η νίκη στον τελικό ήταν άθλος για την Δόξα, καθώς συμμετείχε στον δυσκολότερο από άποψη δυναμικότητας όμιλο. Η διάρκεια και η συνέπεια που επέδειξαν ήταν η ενδεδειγμένη συνταγή της επιτυχίας τους.
"Για μένα προέχει η εξέλιξη, η πρόοδος των παιδιών σαν ποδοσφαιριστές. Η κούπα ήταν ψυχολογική ντόπα για αυτούς, διότι τώρα ξεκινούν μία διαδρομή. Στους αγώνες δρόμου η εκκίνηση δείχνει τον βηματισμό που πρέπει να ακολουθήσεις. Η δική μου δουλειά είναι αυτά τα παιδιά του 6 ή 7 με άριστα το 10 να τα κάνω του 8 ή του 9. Αυτό το επιδιώκω μέσα από τη δική μου επαγγελματική σχέση με το ποδόσφαιρο, εννοώ τη συνέπεια, την αδιάλειπτη παρουσία στις προπονήσεις και τη συγκέντρωση στον αγώνα όσο αγωνίζομαι.
Αυτά τα γνωρίσματα θέλω να περάσω στα παιδιά που θέλουν παράδειγμα κι όχι κήρυγμα. Η κούπα που πήραμε θα έχει μεγαλύτερο αντίκρισμα αν στο τέλος της ποδοσφαιρικής διαδρομής αυτών των παιδιών, συνοδευτεί και από άλλες κούπες. Χωρίς αυτό να είναι αυτοσκοπός αλλά η ανταμοιβή των επιτυχημένων στόχων τους κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας τους. Αυτό θα είναι και η δική μου δικαίωση".
ΣΧΟΛΙΟ
Λένε ότι οι προπονητές παίρνουν το αποτέλεσμα. Αυτοί καταστρώνουν τα αγωνιστικά πλάνα κι αυτοί υποδεικνύουν τις κινήσεις κατά τη διάρκεια του αγώνα. Η οξυδέρκεια τους, η ευφυΐα τους, η εμπιστοσύνη στις ικανότητές τους βγάζουν μια αύρα που τη νιώθουν τα παιδιά. Είναι ένας πνευματικός κώδικας επαφής αναγνωρίσιμος μόνο από την αθωότητα. Και πολύ σωστά τα λένε, συμφωνώ απόλυτα.
Δημήτρης Παρίσης
dimitrisparisis@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου