Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2018

ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΠΙ






Πολλοί, πολλάκις μου καταθέτουν την άποψη τους για τα κακώς κείμενα στο ποδόσφαιρο. Π.χ είναι παίκτες οι σημερινοί; ή έτσι είναι οι παράγοντες; Τέτοιους διαιτητές πρέπει να έχουμε; ή με εσάς τους δημοσιογράφους τι γίνεται;

Όλα αυτά δεν θα υπήρχαν αν όλοι κάναμε το καθήκον μας, η εκπλήρωση του οποίου φαντάζει κομμάτι δύσκολη. Πάντως όταν εκτελείς το καθήκον σου ησυχάζει η συνείδηση σου, αποκτάς αισιοδοξία και γίνεσαι αυτόματα πιο αγωνιστικός. Το καθήκον, μας ολοκληρώνει σαν πρόσωπα. Ο παίκτης γίνεται ποδοσφαιριστής, ο παράγοντας...πατέρας, ο διαιτητής αόρατος κι δημοσιογράφος φως και για να αιτιολογήσω τον τίτλο του άρθρου μου, το καθήκον σου το επιτελείς όταν: πράττεις, όσο πρέπει, όπως πρέπει, όσα πρέπει κι όταν πρέπει.

"Όταν τελειώνεις το καθημερινό σου καθήκον πήγαινε να κοιμηθείς με ειρήνη. Ο θεός ξαγρυπνά και σε φροντίζει"
Βίκτωρ Ουγκό

Υ.Γ Το καθήκον φωνάζει, ενώ ο ωχαδελφισμός ψιθυρίζει. Το θέμα είναι τι διαλέγεις.

Δημήτρης Παρίσης
dimitrisparisis@hotmail.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου