Ένα μεγάλο...παιδί
Ο άντρας σε όποια ηλικία κι αν είναι, παραμένει πάντα παιδί. Είναι στο DNA του. Απόδειξη.
Μικρός παίζει μπάλα, ώριμος παίζει τζόγο και παππούς παίζει με το εγγονάκι του. Εύστοχες είναι οι διαπιστώσεις των γυναικών.
Η μάνα. "Αυτός ο γιος μου δεν θα μεγαλώσει ποτέ".
Η σύζυγος. "Εγώ τελικά παντρεύτηκα ένα μεγάλο παιδί".
Η γιαγιά. "Αυτός ο παππούς ξεμωράθηκε τελείως".
Μια σημερινή τριμελής οικογένεια αποτελείται από ένα μικρό παιδί, από ένα μεγάλο παιδί και από μία μαμά. Πάντα λοιπόν, ο άντρας θα ψάχνει και θα βρίσκει ευκαιρίες, να παίζει. Είτε σαν παίκτης είτε σαν θεατής. Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να βρίσκεται μέσα στο παιχνίδι.
Παράδειγμα.
Στο καφενείο δύο παίζουν τάβλι και δέκα παρακολουθούν.
Στον δρόμο μια οκτάδα από πιτσιρίκια παίζουν στο οδόστρωμα τόπι. Αμέσως σταματάς την πορεία σου και για λίγα λεπτά γίνεσαι θεατής. Κάτι σε τραβάει, δεν ξεπερνιέται ποτέ αυτή η σχέση. Ειδικά όταν ακούσεις "θείο, μας κάνεις τον διαιτητή";
Το παιχνίδι είναι ζωή. Κανένας παίκτης δεν γερνάει ποτέ, όλοι σφίζουν από ζωή, γιατί ζουν για το παιχνίδι.
Το παιχνίδι είναι υγεία. Καταπραΰνει νεύρα, άγχος, θυμούς. Καίει δηλαδή όλα τα τοξικά.
Το παιχνίδι είναι φως. Παρατήρησε τους παίκτες όταν παίζουν. Όλοι λάμπουν, γιατί κάνουν αυτό που λαχταράει η ψυχούλα τους.
Δεν έχει σημασία, αν είσαι μικρός και έχεις μακριά μαύρα μαλλιά. Αν είσαι, ώριμος και έχεις κοντά ψαρά μαλλιά. Αν είσαι παππούδι και έχεις ξεγυρισμένη καράφλα., απλά μείνε στο παιχνίδι. Παραμείνετε μεγάλα παιδιά. Μείνετε στο φως, για να έχετε την υγεία σας και την ψυχική και σωματική ισορροπία σας.
Υ.Γ 1 εννοείται ότι δεν θα αφήνουμε τα ουσιώδη. Είμαστε παιδιά όποτε θα μας δίνεται ο χρόνος και ο χώρος.
Υ.Γ 2 μεταξύ μας, αυτά που σας είπα πριν, τα είπα γιατί είχε στήσει αφτί η μάνα μου. Εμείς όπως έχουμε συμφωνήσει. Έτσι; για πάντα παιδιά.
Αμήν
Δημήτρης Παρίσης
dimitrisparisis@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου