Μάνα μου, μάνα μου, μάνα μου, που ΄σε μάνα μου.
Ποιος μπορεί να δώσει ακριβέστατα τον ορισμό της Μάνας. Κατά την άποψη μου, μόνο όποιος έχει βιώσει την απώλεια της. Μόνο αυτός και μόνο.
Το αγιότερο, το σπουδαιότερο, το πιο προσφιλές πρόσωπο "επί γης". Ο άνθρωπος που πρωτοαντικρύζεις, όταν ανοίξεις τα μάτια μου, ερχόμενος στη ζωή. Είναι ο μοναδικός που σε ξέρει καλύτερα και από σένα τον ίδιο.
Δεν υπάρχει μάνα χωρίς παιδί και παιδί δεν υφίσταται χωρίς μάνα. Είναι ο μεγαλύτερος βαθμός συγγένειας καθώς μιλάμε για δεσμό αίματος.
Ο πόνοι του τοκετού για την μάνα, είναι οι μεγαλύτεροι και χειρότεροι πόνοι, που συναντά ο άνθρωπος στη ζήση του. Για αυτόν τον λόγο, η ευχή της ανοίγει πόρτες και παράθυρα και χαρίζει προκοπή και πρόοδο στο παιδί της.
Η μάνα μας παραμένει μάνα και μετά τον θάνατο της. Δεν λυπεί, κανέναν πιο πολύ το φευγιό της, όσο λυπεί το παιδί της. Έχει την εντολή και την ευχή από τον Θεό να πρωταγωνιστεί στην δικαίωση ανθρώπινου γένους.
Αχ ,μάνα μου, λες όταν χτυπάς, που ΄σε μάνα μου όταν πονάς, μάνα στα δύσκολα, μόνο αναζητάς. Λάμπει το πρόσωπο της, μόνο σαν βλέπει τα μάτια του παιδιού της. Σκιρτάει η καρδιά της, όταν την φιλάει το παιδί της. Η αγάπη της μάνας είναι κτητική. Δεν επιτρέπει σε τίποτα και κανέναν αν μπει ανάμεσα σε αυτή και το βλαστάρι της.
Ξυπνάει και κοιμάται με την έγνοια του παιδιού της, ακόμα κι αν έχει άσπρα μαλλιά. Στα μάτια της είμαστε πάντα βρέφη που χρειαζόμαστε ισόβια προστασία και ανησυχία.
Μάνα, να έχω την ευχή σου λες και ξεκινάς να πας στην δουλειά σου, να βάλεις μια αρχή στην ζωή σου. Μάνα την ευχή σου και από εκεί ψηλά που είσαι, θα φωνάζει πάντα το παιδί σου.
Σας παρακαλώ όσοι έχετε ακόμα τις μανούλες σας, να τις προσέχετε σταν τα μάτια σας.
Χρόνια πολλά μανούλες όλου του κόσμου, ανεξαρτήτου φυλής, χρώματος, θρησκείας και ηλικίας. Χρόνια σας πολλά!!
Δημήτρης Παρίσης
dimitrisparisis@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου