Αναμφίβολα, ένας ποδοσφαιρικός αγώνας είναι απόλαυση. Όπως απόλαυση είναι και το φαγητό. 'Ενα νόστιμο πιάτο φτιάχνει την διάθεση, ικανοποιεί τον ουρανίσκο και διώχνει μακριά το αίσθημα της πείνας.
Έτσι κι ένα ματς. Δεν έχει σημασία, αν είσαι οπαδός ή απλά φίλαθλος ή και άσχετος με το ποδόσφαιρο γιατί όταν μπαίνεις σε ένα γήπεδο, νιώθεις μία αίσθηση φορτισμένης ατμόσφαιρας που σε κρατά σε υπερένταση.
Η ομορφιά ενός ποδοσφαιρικού αγώνα, γίνεται αντιληπτή, χωρίς να απαιτούνται ιδιαίτερες γνώσεις. Εκπλήσσεσαι χωρίς να υπάρχει εμφανής λόγος. Τα ανταμώματα των γνωστών στο γήπεδο, τα χαμόγελα κατά την είσοδο τους, τα πειράγματα και οι εύστοχες ατάκες της κερκίδας, αποτελλούν το αλάτι του ποδοσφαίρου, αυτό που νοστιμίζει το θέαμα.
Τα "γαλλικά", οι καζούρες που είναι εντός θεμιτού πλαισίου, αποτελλούν το πιπέρι του ποδοσφαίρου. Αυτό (το πιπέρι δηλαδή), μπαίνει στα ντέρμπι και στα ματς που έχουν έντονο βαθμολογικό ενδιαφέρον. Ο αέρας τότε μοιάζει αλλιώτικος, φορτισμένος, απόρροια της σκοπιμότητας του αγώνα.
Αυτό είναι το ποδόσφαιρο ως φαγητό. Όταν συνοδεύεται και με την απαραίτητη δοσολογία του αλατοπίπερου, τότε είναι όλα τα λεφτά.
Δημήτρης Παρίσης
dimitrisparisis@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου