Ενός λεπτού σιγή
Αν είσαι στο γήπεδο, μη βιάζεσαι να φύγεις και ας έχει τελειώσει ο αγώνας. Μείνε για λίγο, για δυο λεπτά μόνο κι όταν φύγουν όλοι, κλείσε τα μάτια σου και τέντωσε τα αφτιά σου. Σου εγγυώμαι ότι θα ακούσεις τον χτύπο από τις καρδιές των ποδοσφαιριστών. Τον θόρυβο του ιδρώτα τους που πέφτει πάνω στο χόρτο.
Αυτά είναι ένα υπέροχο πέρασμα στον αόρατο κόσμο του ποδοσφαίρου. Μυστηριωδώς, χωρίς να το επιδιώξεις. Αρκεί να αφεθείς στη μυσταγωγία του αγώνα.
Αν είσαι σπίτι και παρακολουθείς από την τηλεόραση, την ακολουθία του επιταφίου, φύγε για λίγο, από τα γήινα. Σήκω, στάσου σε στάση προσοχής, με σκυμμένο το κεφάλι, ξέρεις όπως κάνεις στο γήπεδο, όταν καλείσαι, να κρατήσεις ενός λεπτού σιγή, στη μνήμη ενός γνωστού-αγνώστου.
Και στοχάσου ότι σήμερα, ένα θείο πρόσωπο, με προδοσία, άδικα και ατιμωτικά τελειώνει τον αγώνα του. Κλείσε τα μάτια σου και κοίτα ψηλά. Όσο πιο ψηλά πας, νοητά, τόσο πιο πολύ πίσω στον χρόνο θα βρεθείς.
Θα ακούσεις αλαλαγμούς, χτυπήματα και τον εκκωφαντικό θόρυβο που κάνει ο ιδρώτας όταν είναι ανακατεμένος με αίμα και πέφτει κάτω στη γη.
Κράτα ενός λεπτού σιγής, ως φόρο τιμής, για έναν Αθώο που περνάει σήμερα σε έναν άλλο κόσμο, άγνωστο και φοβερό. Στάσου σιωπηλός για εξήντα δεύτερα μπροστά στο θεό πάθος. Σήμερα είναι Μεγάλη Παρασκευή.
Αμήν
Δημήτρης Παρίσης
dimitrisparisis@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου